O patronie parafii
Św. Stanisław Kostka jest patronem polski, ministrantów oraz polskich dzieci i młodzieży.
Był synem Jana, kasztelana zakroczymskiego, i Małgorzaty z Kryskich, pochodzącej z Drobina. Stanisław był drugim dzieckiem. Miał starszego brata Pawła oraz dwoje (brata i siostrę)[2] lub czworo (dwóch braci i dwie siostry)[3] młodszego rodzeństwa. Ochrzczony został w kościele parafialnym w Przasnyszu. Do 14 lat uczyli go rodzice, a następnie jego nauczycielem był Jan Biliński (Bieliński).
W wieku 14 lat razem ze starszym bratem Pawłem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Stanisław połączył naukę z życiem religijnym. W grudniu 1565 roku ciężko zachorował. Miał wówczas wizję, w której św. Barbara z dwoma aniołami przyniosła mu Komunię Świętą. Miał też drugą wizję, w której Matka Boża z Dzieciątkiem Jezus pochyla się nad nim i składa mu w ramiona Dzieciątko. Rano wstał zupełnie zdrowy.
Stanisław pragnął wstąpić do zakonu jezuitów, ale nie uzyskał zezwolenia rodziców. W sierpniu 1567 roku, pieszo, w przebraniu, uciekł z Wiednia. W pogoń za nim ruszył jego brat Paweł. Stanisław dotarł do Dillingen w Bawarii (około 650 km) i zgłosił się do Piotra Kanizjusza. Ten wysłał go do Rzymu, gdzie Franciszek Borgiasz (Francisco de Borja y Aragón) przyjął go 28 października 1567 roku do nowicjatu. W wieku 17 lat złożył śluby zakonne. 10 sierpnia 1568 roku nagle zachorował na malarię i zmarł 15 sierpnia 1568 r. w Rzymie.
Beatyfikowany przez papieża Pawła V w roku 1602.
Kanonizowany w Rzymie przez papieża Benedykta XIII 31 grudnia 1726.
Święto liturgiczne w Kociele katolickim obchodzone jest od 13 listopada 1670, kiedy to Klemens X zezwolił zakonowi jezuitów na odprawianie mszy świętej i brewiarza o Stanisławie.
Od 1969, po reformie liturgicznej Pawła VI na II soborze watykańskim, święto obchodzone jest w polskim Kociele 18 września, podczas kiedy w pozostałej częci Kościoła nadal 13 listopada.